DVB ve DVB-C Nedir?

Televizyonun icadından 1990’lara kadar TV yayıncıları yayınları izleyicilerine ulaştırmak için geleneksel analog transmisyonu yoğun olarak kullandılar. Bununla beraber sayısal sinyal işleme ve tümleşik devre tasarımındaki gelişmeler ile spektrumun verimli kullanılması, daha fazla kanal iletme imkanı, analog yayınlarla beraber çalışılabilirlik gibi sayısal yayıncılığın getirdiği avantajlar TV yayıncılarının sayısal yayıncılık teknolojisiyle ilgilenmelerine neden oldu.

1991 yılında Sayısal Görüntü Yayıncılığının (Digital Video Broadcasting - DVB) standartlarını belirlemek amacıyla çeşitli organizasyonlar kuruldu ve çalışmalara başlandı. İlk DVB standardı 1994 yılında uydu (satellite) yayıncılığı alanında belirlendi ve DVB-S (Digital Video Broadcasting-Satellite) adı verildi. Aynı yıl ikinci DVB standardı da kablo TV (cable) yayıncılığı alanında belirlendi ve DVB-C (Digital Video Broadcasting-Cable) adı verildi. Üçüncü DVB standardı ise 1997 yılında karasal (terrestrial) yayıncılık alanında belirlendi ve DVB-T (Digital Video Broadcasting-Terrestrial) adı verildi.

DVB-C (Sayısal Görüntü Yayıncılığı-Kablo) DVB Avrupa konsorsiyumu standardı olup kablo üzerinden sayısal televizyon yayıncılığını tanımlar. Bu sistemde SD (MPEG-2) veya HD ( MPEG-4) sayısal görüntü ve ses QAM modülasyonu kullanılarak iletilir. Türksat kablo TV şebekesi üzerinden abonelere ulaştırılan Teledünya yayınları (dijital kablo TV) DVB-C standardlarına sahiptir. Dolayısı ile Teledünya yayınlarını Set Top Box cihazı olmadan doğrudan CI (Common Interface-Ortak Arayüz) girişi olan LCD/LED/PLAZMA TV’lerde izlenebilmesi için TV’nin mutlaka DVB-C tunere sahip olması gerekmektedir.

Teledünya yayınları CONAX CAS7 sistemi ile şifrelendiği için modül olarak da conax alınması gerekmektedir. Farklı markaların conax modülleri vardır. Bununla beraber bazı marka conax modüllerde bazı Teledünya kanallarının görüntülenmesi sırasında ses ve görüntü problemlerinin oluştuğu bilinmektedir.